تفریح کردن در ذات یک کودک قرار دارد. مزایای بازی برای کودکان بیشمار است. بازی یک فعالیت حیاتی و ضروری برای رشد انسان است، زیرا به رشد روانی حرکتی، فکری، اجتماعی و عاطفی او کمک میکند. بچههایی که ساعات بیشتری از کودکی خود را در بازی کردن گذراندهاند سلولهای مغزی پیشرفتهتری دارند. مغز آنها برای بقا ، رشد و تشکیل سیناپسهای عصبی آمادگی بیشتری دارد. در بزرگسالی توان مدیریت استرس خود را دارند و با تجربیات غنی خود حتی در بازیهای فیزیکی و خشن بقای خود را تضمین میکنند. در این مقاله از شبکه تخفیف راکبی از بازی و تاثیر تفریح در روان کودک صحبت خواهیم کرد.
مزایای بازیهای فیزیکی برای کودکان
بازیهای پر جنب و جوش مثل: کشتی گرفتن یا دزد و پلیس راه خوبی برای تخلیهی انرژی بچهها است. طی این بازیها آنها مهارتهای حرکتی خود را تقویت میکنند و درسهای مهمی در مورد کنار آمدن با دیگران میآموزند. تشکیل تیم یکی از مزایای بازیهای کودکانه است. وقتی بچههای به یک هدف مشترک فکر میکنند و با کمک و تقسیم وظایف بین خودشان سعی میکنند بر گروه رقیب پیروز شوند اصول پایهای مهارتهای اجتماعی را یاد میگیرند. بازیهای فیزیکی به آنها میفهماند که چگونه به یکدیگر آسیب نرسانند اما پیروز میدان باشند. حتی اگر بلد نباشند، اجتماع دوستانهشان به آنها کنار آمدن و حتی کوتاه آمدن را هم یاد میدهد.
گاهی اوقات بچهها برای اینکه دوستانشان که از آنها ضعیفتر یا کممهارتتر هستند، احساس ضعف نکنند، وانمود میکنند که از مهارتهای کمی برخوردار هستند. آنها به خوبی یاد میگیرند که چگونه در شرایط مختلف از دوستان خود دفاع کنند. این بازیها گاهی به آنها نقش مهاجم و مسلط را میدهد و گاهی هم نفش مدافع. در هر صورت مزایای بازیهای فیزیکی در این است که بتوانند در هر دو الگو نقش خود را بپذیرند.
مطالعات مختلف نشان داده است که بین بازیهای حرکتی و رشد فیزیکی و روانی ارتباط مستقیمی وجود دارد. بازیهای متنوعی که کودکان از سنین پایین انجام میدهند، محرکی اساسی برای رشد روانی-حرکتی آنها است. این رشد شامل هماهنگی همهی قسمتهای بدن، تعادل، هماهنگی چشم و دست و پا، دقت حرکات، قدرت عضلانی میشود. حتی ساختار ادراکی کودک که شامل ادراک دیداری، شنیداری، ریتمیک، زمانی و لمسی میشود را هم کامل میکند. به طور خلاصه، بازیهای حرکتی به بدن و حواس اجازهی رشد میدهد.
تاثیر بازیهای نقشمحور در روان کودک
بسیاری از بازیها برای رشد مفید هستند. افزایش رشد مغز و مجموعهای از مهارتهای اجتماعی و شناختی، نتیجهی بازیهای دوران کودکی است. بچهها دانشمندان کوچکی هستند که از طریق باز کردن به دنبال کشف دنیای پیرامون خود هستند. بازیهای فیزیکی یا حتی خشن مهارتهای فیزیکی کودکان را افزایش میدهد. بازیهایی که نقشمحور هستند مانند: خالهبازی یا معلمبازی بچهها را آمادهی پذیرش نقشهای اساسی و واقعی در آینده میکند. آنها از طریق چنین بازیهایی دنیاهای گوناگونی را تجربه میکنند که در آینده با آن مواجه خواهند شد. نقشپذیری همراه با مسئولیتپذیری از مهمترین فواید تاثیر بازی در روان کودک است.
هر چیزی که در طول بازی و داوطلبانه آموخته میشود دانشی است که بدون تجربهی واقعیت به دست میآید. این موضوع دقیقا برخلاف فعالیتهایی است که ما به عنوان وظایف انجام میدهیم. به همین دلیل باید بگوییم که بازی کردن دروازهای آشکار برای ورود به وضعیت جریان زندگی است. بنابراین بازی میتواند به بچهها کمک کند تا یاد بگیرند و بر آنچه میآموزند متمرکز بمانند. بچهها بازی را به عنوان یک آموزش برای مقابله با چالشهای زندگی واقعی میدانند، به همین دلیل انواع فعالیتهایی را که در بزرگسالی باید در آنها تسلط داشته باشند در کودکی هنگام بازی کردن شبیه سازی میکنند. به عبارت دیگر بازی نوعی تمرین است.
نقش بازیهای دیجیتال در رشد فکری کودکان
بازی کردن در دنیای دیجیتال هم نتایج مثبتی روی رشد فکری و ذهنی بچهها دارد. در این بازیها قدرت حرکات چشم، تفسیر، تحلیل و توان پیشبینی و محاسبات فرزندان ما تقویت میشود. این بازیها اگر خشونت و بدآموزی نداشته باشد، بر خلاف تصور عموم مردم میتواند خیلی هم مفید باشد. بازیهای کامپیوتری ضرری برای کودکان ندارد. در صورتی که بتوانید مدت زمان بازی کودک را محدود و مشخص کنید میتوانید امیدوار هم باشید که هوش فرزند شما افزایش خواهد یافت.
کلام آخر
هرگونه بازی میتواند راهی برای تقویت ظرفیتهای طبیعی کودکان در جهت یادگیری شدید و خودانگیختگی آنها باشد. روانشناسان به خوبی این موضوع را درک کردهاند و بر همین اساس از بازیدرمانی به کنترل هیجانات منفی کودکان و مقابله با مشکلات روحی آنها برسند. بازی و تفریح به هر شکل آن قدرت توانمندسازی ذهن و بدن کودکان را دارد. مادامی که فرزند شما کودک است، اجازه دهید تا میتواند بازی کند تا با کولهباری از اعتماد به نفس پا به دنیای بزرگسالی بگذارد.
نظرات کاربران